می گویند صرف کردن ساعتی از ساعات عمر در فکر کردن به خدا و خدا شناسی و اموری که بدان تعلق داشته باشد، نزد خدای تعالی از عبادت شصت ساله بهتر است. سبب این امر آن است که «فکر» عمل قلب است و «عبادت» عمل جوارح و اعضا. قلب اشرف اعضا است پس عمل او هم اشرف باشد.
«اقم الصلوة لذکری» پس فکر که مقصود است، اشرف باشد از نماز که وسیله و سبب حصول آن است.
شیخ بهایی
